Οι κακές συνήθειες εύκολα επιστρέφουν

Ο τίτλος τα λέει όλα. Είναι πολύ δύσκολο να καταφέρεις να ακολουθήσεις μια διαδρομή που είναι πιεστική και διαρκεί κλάσματα του δευτερολέπτου το να γυρίσεις πίσω. Τι εννοώ;

Πριν καταταγώ στο στρατό συνήθιζα να κάθομαι με τις ώρες στον υπολογιστή μου. Κυρίως βράδυ όμως. Όταν είχα δουλειά δεν άντεχα να την κάνω ημέρα. Περίμενα να νυχτώσει. Στον στρατό τα πράγματα είναι αλλιώς. Καθημερινό ξύπνημα στις 6:30, ύπνος το μεσημέρι και νωρίς το βράδυ. Και πάλι απ'την αρχή.

Όταν ήρθα από την άδεια μου (πριν 4 ημέρες) είχα συνηθίσει σε αυτόν το ρυθμό (ο οποίος θεωρώ ότι είναι πολύ πιο φυσιολογικός και "υγειής") και μου άρεσε. Αυτό το post το γράφω στις 5 τα ξημερώματα. Έτσι απλά, την όμορφη συνήθειά μου την πέταξα στα σκουπίδια. Το πρωί θα σηκωθώ κατά τις 10 και βάλε (ακόμη ξυπνάω νωρίς). Το επόμενο βράδυ πιθανολογώ πως θα γίνει το ίδιο κ.ο.κ. Το επόμενο πρωινό θα ξυπνήσω αργότερα, ώσπου σιγά-σιγά θα γίνω ο άνθρωπος που ήμουν πρίν.

Το πρόβλημα είναι ότι σε 6 ημέρες παρουσιάζομαι στην επόμενη μονάδα. Τότε θα πρέπει (με φοβερή δυσκολία) να επιστρέψω στον χαμένο πλέον ρυθμό μου...