Η επιστροφή

Μετά από ακριβώς 148 ημέρες μακριά από το σπίτι και τους δικούς μου ανθρώπους επέστρεψα επιτέλους στην Αθήνα. Ναί! Στην αγαπημένη μου απρόσωπη Αθήνα, με την κίνηση, τα φανάρια, τη βαβούρα και την ταλαιπωρία της! Όλα αυτά μου έλειψαν! Τόσο καιρό έβλεπα κατσίκια και πρόβατα αλλά τέλος πια! Τέλος.-

Το ταξίδι της επιστροφής μου από τη Σαμοθράκη ήταν αναπάντεχα γρήγορο και ευχάριστο! Όλα και όλοι με βοήθησαν να επιστρέψω όσο το δυνατόν πιο γρήγορα! Τα γεγονότα είχαν ενδιαφέρον, εκπλήξεις και ανατροπές! Στα γρήγορα:

  • Ώρα: 06:30. Χάθηκε το χαρτί της άδειας μου. (0-1) Ευτυχώς ο διοικητής ήταν στο στρατόπεδο και μου έβγαλε ένα νέο επιτόπου! Το λεωφορείο περίμενε με δική του εντολή για 10 λεπτά ώστε να πάω κι εγώ! (1-1)
  • Ώρα: 07:20. Βγάλαμε τα εισητήρια για το καράβι και προλάβαμε να μπούμε ακριβώς στην ώρα μας παρόλη την καθυστέρηση του λεοφωρείου. (2-1)
  • Ώρα: 10:40. Φτάσαμε πολύ γρήγορα στην Αλεξανδρούπολη. Φτάνοντας σκέφτηκα να πάρω τηλέφωνο στο αεροδρόμιο μήπως και προλάβω την πτήση των 11:00. Είχα κλείσει τηλεφωνικώς εισητήριο για πτήση των 17:10. Υπήρχαν εισητήρια (3-1), όμως θα έπρεπε να ήμουν εκεί μέχρι τις 11:00! Τηλεφώνησα σε ράδιο ταξί να με περιμένει απ'έξω.
  • Ώρα: 10:41. Απίστευτό αλλά με το που βγήκα από το πλοίο ένας"ταξιτζής" με φώναζε 5 μέτρα μακριά! Άμεση επιβίβαση και κούρσα! (4-1). Δυστυχώς είχε πολύ κίνηση με έντονο μποτιλιάρισμα. (4-2) Να'ναι καλά ο άνθρωπος, γνώριζε όλα τα κόλπα και σε χρόνο ρεκόρ με πήγε στο αεροδρόμιο αφού "έκοψε" δρόμο μέσα από το λιμάνι και κάτι στενά! (5-2)
  • Ώρα: 11:01. Ήουν πολύ κοντά στο να προλάβω! Μπήκα φουριόζος μέσα και πήγα στα εισητήρια. Την ώρα εκείνη "έκλεινε" η πτήση. Αλλά η υπεύθυνη με κατάλαβε και έδωσε εντολή να με περιμένουν!! (6-2) Το μόνο που πρόλαβα να κάνω ήταν να ειδοποιήσω την αδερφή μου να έρθει να με πάρει από το αεροδρόμιο! Κανείς άλλος δεν ήξερε κάτι!
  • Ώρα: 11:15. Επιβιβάστηκα στο αεροπλάνο! (7-2) Ήταν αλήθεια! Είχα προλάβει και σε λίγο θα ήμουν στο σπίτι μου!
  • Ώρα: 12:10. Η αδερφή μου με περίμενε έξω ακριβώς από την πύλη και μπήκα στο αυτοκίνητο με το που βγήκα! (8-2)
  • Ώρα: 13:10. Τέλος! Σπίτι μου σπιτάκι μου...

Πιστεύω οτι αν το σύμπαν είναι με το μέρος σου όλα μπορούν να πάνε καλά (σκορ: 8), ακόμη κι αν σου τύχουν αναποδιές (σκορ: 2)!!! Επιτέλους τώρα πια κάθομαι στο αγαπημένο μου γραφείο και γράφω από τον υπολογιστή μου. Έχω γύρω μου τους ανθρώπους μου και σε λίγο θα πάω για μπύρες με φίλους...αυτά είναι!!!