Τα videogames που αγαπήσαμε

Η τρέλα μου με οτιδήποτε το "ηλεκτρονικό" βαστάει από παλιά. Πρίν το '90. Τότε είχα (και έχω ακόμη για να θυμάμαι) έναν Atari 520 STE. Εκείνη την εποχή δεν είχα κάποια δουλειά να κάνω με τον υπολογιστή. Ήθελα απλά να πειραματιστώ και (όπως όλα τα παιδιά) να παίξω!

Θυμάμαι ακόμη τα πρώτα παιχνίδια στον υπολογιστή αυτό. Το καλύτερό μου ήταν το "Kick Off 2", θρυλικό παιχνίδι τότε με πολλούς υποστηρικτές! Εκτός από αυτό, υπήρχαν και πολλά άλλα που μου τραβήξαν την προσοχή, όπως το "The Barbarian", "Gobliiins", "Nebulus" και "Lemmings". A! Και το "Stunt Car Racer"! Απίστευτο για την εποχή του! Πολλά από αυτά μπορείτε να τα βρείτε ακόμη, χάρη στον εξομοιωτή MAME, που σίγουρα όλοι σας θα έχετε ακούσει και ίσως να έχετε 2-3 χιλιάδες παιχνίδια του σε κάποιο CD.

Stunt Car Racer! Ατέλειωτες ώρες!

Αργότερα, το '91 απέκτησα το πρώτο μου "ηλεκτρονικό". Μέχρι τότε έπαιζα με τους φίλους μου, με Nintendo GameBoy, Nintendo NES και Nintendo SuperNES. Θρυλικά μηχανήματα. Ήταν ένα από αυτά τα "ημιτασιόν" που πουλάνε ακόμη και σήμερα. Είχε σε κασέττες (άλλη εποχή τότε) μαζεμένα πολλά παιχνίδια και μπορούσες να βρείς πάμφθηνα πολλά άλλα! Κάποια στιγμή, ήρθε στα χέρια μου όμως ένα SEGA Master System (χριστουγεννιάτικο δώρο από τη δουλειά του πατέρα μου). Το αντάλλαξα με ένα SEGA Mega Drive. Δεν χρειάζεται να σας περιγράψω τι έκανα μετά το σχολείο, ούτε τι έκανα ολόκληρο το καλοκαίρι για τα επόμενα...αρκετά χρόνια. Πλειάδες παιχνιδιών πέρασαν από τα χέρια μου και ο ύπνος μου μετατράπηκε σε αναγκαίο κακό...

Αναφέρω μερικές από τις "παλιές μου αγάπες": Super Mario Bross (όλα μα όλα μα όλα...), Sonic The Hedgehog (όλα επίσης!), NBA Live, FIFA Soccer, Street Fighter 2, NBA Jam, Mortal Combat και πολλά άλλα (θέλετε να συνεχίσω;). Τότε, ότι έπιανα στα χέρια μου ήθελα να το τερματίσω. Θυμάμαι πως σημείωνα σε λίστα όλα όσα τερμάτιζα (την έχασα νομίζω).

Όπως καταλαβαίνετε δεν ήμουν μόνος. Πολλά παιδιά της ηλικίας μου (όπως και τώρα, με τη διαφορά οτι ξεκινούν από πολύ μικρότερα το gaming) κάναν το ίδιο. Μαζευόμασταν μάλιστα όλοι μαζί μερικές φορές και παίζαμε εναλλάξ κάποια πίστα Super Mario ή πρωταθλήματα NBA Jam. Στο σχολείο αναλόγως με την κονσόλα που είχαμε ο καθένας χωριζόμασταν σε ομάδες και συζητούσαμε για αυτά. Μερικές φορές ανταλλάσαμε παιχνίδια. Με τον ξάδερφό μου καθόμασταν καθημερινά και παίζαμε στο NES του μέχρι να μας διώξει κάποιος για να μην "χαλάσουμε τα μάτια μας". Σκηνές και καταστάσεις που θυμάμαι και συγκινούμαι...

Αργότερα όταν μεγάλωσα, έκανα ένα μικρό (και αναγκαστικό) διάλλειμα από όλα αυτά. Ήρθαν οι πανελλήνιες, οι υποχρεώσεις κτλ κτλ. Όταν όμως αυτά τελειώσαν, το κακό επανήλθε. Φοβάμαι πως δεν θα φύγει ποτέ το "μικρόβιο" και ίσως δεν προσπαθήσω ποτέ να το διώξω. Φυσικά δεν προλαβαίνω ακόμα να ασχολούμαι με όλα αυτά, όμως θα σας εκμυστηρευτώ κάτι...μερικά βράδια όταν όλοι κοιμούνται, το PC μου προσφέρει ταξίδια στο χρόνο. Όπως τότε...που ήμουν πιτσιρίκι. Μπορεί να μην έχω κασέττα και χειριστήριο, αλλά η αίσθηση είναι ίδια (ίσως λίγο πιο "άγευστη" αλλά το δέχομαι) και από το πληκτρολόγιό μου!

Super Mario Bross 3. Ίσως το καλύτερο game που βγήκε ποτέ.

Με αφορμή όλα τα παραπάνω, θα ήθελα να αναφέρω πως υπάρχει μια σελίδα με συγκεντρωμένα τα καλύτερα video games όλων των εποχών, χωρισμένα σε κατηγορίες και πηγές. Δείτε την οπωσδήποτε αν είστε "παλιοί" ενώ αν είστε "νέοι" ενημερωθείτε. Τα πιο πολλά καλά δείγματα videogames ανήκουν στο παρελθόν. Κατά κάποιο τρόπο συμφωνώ με τις λίστες αυτές. Προσωπική μου όμως εκτίμηση είναι πως το videogame που αξίζει τον τίτλο είναι αυτό που βλέπετε στο παραπάνω video. Καλό gaming!