Η υπομονή και τα Vista

Στο παρελθόν είχα κάνει κάποιες προσπάθειες να χρησιμοποιήσω τα Windows Vista. Στο μυαλό μου είναι σαν να κυκλοφόρησε το λειτουργικό αυτό πρίν ένα μήνα. Νομίζω σε αρκετούς δίνεται αυτή η εντύπωση. Λίγο η περιορισμένη προβολή τους, λίγο τα περιοδικά του χώρου, λίγο όσοι τα χρησιμοποίησαν και είδαν από κοντά περί τίνος πρόκειται. Τα Vista έχουν ωριμάσει σε σχέση με την πρώτη τους κυκλοφορία (έχουν ήδη και SP1), αλλά δεν εμπνέουν τόσο όσο ο προκάτοχος, τα XP. Θυμηθείτε βέβαια πως και τα XP πέρασαν από ένα στάδιο επικρίσεων, όπου όλοι κατέκριναν τα διάφορα προβλήματά του. Πλέον όμως μετά από 8 χρόνια κυκλοφορίας (ναι, πήγαν τόσα) είναι σταθερότατα και λειτουργικά. Ποιός είναι ο λόγος τότε να βάλει κάποιος Vista;

Οι εμφανείς διαφορές τους είναι πολύ λίγες για έναν απλό χρήστη. Αν το ψάξεις όμως σαν λειτουργικό, ίσως ανακαλύψεις κάποια πράγματα που είναι ενδιαφέροντα. Ένα από αυτά είναι το καταπληκτικό indexing του. Δεν είναι κάτι το νέο, καθώς υπάρχουν υλοποιήσεις και σε άλλα λειτουργικά, όμως είναι εξαιρετικά πρακτικό. Για παράδειγμα, αν βρίσκεστε μέσα στο φάκελο με τα τραγούδια σας και ψάχνετε κάποιο, πληκτρολογώντας το όνομά του πάνω δεξιά (έχει ειδικό πλαίσιο) αμέσως σας το εμφανίζει. Μπορείτε να ψάξετε για το όνομα ενός καλλιτέχνη και να βρείτε όλα τα αποτελέσματα που τον αφορούν. Όλα αυτά με βαθμό σχετικότητας. Κάτι άλλο που προκαλεί θετική εντύπωση, είναι η μπάρα διευθύνσεων, η οποία είναι clickable. Αν είστε στη διεύθυνση "Computer/C:/ProgramData/Kwstas", μπορείτε να πατήσετε πάνω στο "ProgramData" και αμέσως θα μεταφερθείτε εκεί. Μικρά, όχι ριζοσπαστικά, αλλά πολύ χρήσιμα χαρακτηριστικά.

Δεν υπάρχουν κάποια άλλα ξεχωριστά "καλούδια" δυστυχώς. Μόνο θέματα εμφάνισης και όχι λειτουργικότητας. Το περιβάλλον είναι πιο όμορφο καi καθαρό, τα εικονίδια είναι μεγάλα και γυαλιστερά (άραγε από πού να πήραν την ιδέα;) και τα εφφέ είναι πιο εντυπωσιακά. Επίσης υπάρχει η πλαϊνή μπάρα, η οποία έχει φανατικούς θαυμαστές αλλά και επικριτές ταυτόχρονα. Προσωπικά μου αρέσει και με βολεύει πολύ, παρόλο που μου τρώει μνήμη και επεξεργαστική ισχύ διαρκώς.

Και τώρα πάμε στα προβλήματα. Στις δυσλειτουργίες...ναι δυστυχώς υπάρχουν (κυρίως) κι αυτές. Πώς θα μπορούσε άλλωστε να γίνει αλλιώς; Σε αυτό το σημείο αναφέρεται και ο τίτλος του άρθρου αυτού. Στην υπομονή που πρέπει να κάνεις όταν έχεις Vista...

Παλιότερα (πριν ενα χρόνο δηλαδή που κυκλοφόρησαν) έπρεπε να κάνεις υπομονή γιατι δεν υπήρχαν οι απαραίτητοι drivers. Κάποιες συσκευές έμεναν στην άκρη και περίμενες μάταια να κυκλοφορήσει το patch για την υποστήριξή τους. Πιο μετά, αν τολμούσες να τα χρησιμοποιήσεις, έπρεπε να κάνεις υπομονή για τα πολλαπλά προβλήματα που υπήρχαν, προερχόμενα κυρίως από ασυμβατότητες. Τώρα, πρέπει να κάνεις υπομονή μέχρι να ωριμάσουν...να σιγοψηθούν αργά αργά...

Η καθημερινότητα με τα Vista δεν είναι άσχημη. Άλλωστε δεν διαφέρουν υπερβολικά από τα XP. Όμως προσωπικά, τόσες μπλέ οθόνες δεν είχα ξαναδεί. Τουλάχιστον 15 φορές μέχρι τώρα. Σε ένα λειτουργικό που σχεδόν (ειρωνία) διαφήμιζε οτι δεν θα έχει τέτοια προβλήματα (στο report μάλιστα μετά το restart βγάζει ως όνομα του προβλήματος "Blue Screen"!!!). Αυτό είναι απογοητευτικό. το χειρότερο όμως είναι οτι σύντομα και αυτή η έκδοση θα είναι παλιά. Θα κυκλοφορήσουν τα Windows 7, πιθανόν το 2010. Το γεγονός αυτό σε κάνει να νιώθεις ότι μάταια προσπαθείς να συνηθίσεις ένα λειτουργικό το οποίο θα αποσυρθεί. Γενικά, τα Vista εκπέμπουν μια αίσθηση "πειράματος". Σαν να μήν ήταν έτοιμα (να θυμίσω πως μερικά απο τα χαρακτηριστικά τους, με βασικότερο το πολυσυζητημένο WinFS "κόπηκαν" στην παραγωγή) και βγήκαν μόνο από υποχρέωση, επειδή για καιρό δεν είχε βγεί νέα έκδοση.

Πλέον σήμερα είναι δύσκολο να πάρεις νέο υπολογιστή και να μην πάρεις τα νέα Windows. Και ακόμη πιο δύσκολο να προσπαθήσεις να χρησιμοποιήσεις XP αρνούμενος να αποχωριστείς το παλιό αγαπημένο και σταθερό σου desktop. Οι drivers έχουν αρχίσει και είναι μονόπλευροι, οπότε πριν το format σιγουρευτείτε για τη συμβατότητα του υλικού σας με το λειτουργικό σας. Αλλιώς, ίσως αναγκαστείτε να ξανακάνετε format. Φίλοι χρήστες, υπομονή. Έχουμε συνηθίσει άλλωστε. Θα ήταν πολύ όμορφα να μπορούσαμε απλά να κάνουμε τη δουλειά μας με ένα λειτουργικό συστημα, απόλυτα σταθερό και ασφαλές, πάνω στο οποίο θα χτίζαμε τα πάντα. Όμως κάτι τέτοιο είναι μακρινό ακόμη. Ποτέ δεν ξέρεις όμως...υπομονή...

Πάρτε μια γεύση από αυτά που έρχονται!