Μια νέα σεζόν αρχίζει. Από Σεπτέμβρη όλα ξανά μπαίνουν "στο ρυθμό τους". Για όλα σχεδόν είναι η αρχή της χρονιάς. Κάθε Σεπτέμβριο όλα ξαναρχίζουν. Τα σχολεία, η κίνηση στους δρόμους, το άγχος, το πρωτάθλημα ποδοσφαίρου, τα κρύα, η τηλεοπτική σεζόν, τα βάσανα...Ταυτόχρονα τελειώνουν όλα τα καλά. Ο καλός καιρός, οι διακοπές, η παρέα με τους φίλους από το χωριό, ο ελεύθερος χρόνος, η ηρεμία...
Το "καλοκαίρι" που σώζει την κατάσταση είναι τα Χριστούγεννα που μπαίνουν εμβόλιμα σε μια σεζόν χωρίς σταματημό και το Πάσχα που ευτυχώς έρχεται αναπάντεχα γρήγορα με μικρές ανάσες βοήθειας από διάφορες ενδιάμεσες αργίες. Ευτυχώς που στην Ελλάδα έχουμε πολλές από αυτές.
Φέτος, μετά από 29 χρόνια εμπειρίας από Σεπτεμβρίους γνωρίζω πως πρέπει να το πάρω ψύχραιμα και θα το κάνω. Φυσικά πρέπει πρώτα με κάποιον τρόπο να εκτονώσω την γκρίνια που με έχει ποιάσει καθώς σήμερα εξέπνευσε η άδεια μου. Στις 6 το απόγευμα. Εξατμίστηκε, εξαφανίστηκε, τελείωσε, ολοκληρώθηκε, πάει...Τώρα πια μένει μόνο το Σαββατοκύριακο το οποίο όμως είναι τσάμπα. Θα το είχα ούτως ή άλλως.
Όπως προβλέπεται (κάθε φορά με το που έχω λίγες ημέρες ξεκούρασης), δεν έχω ξεκουραστεί όπως περίμενα, δεν έχω κάνει όλα αυτά που σχεδιάζα να γίνουν και φυσικά προσπαθώ να διορθώσω την κατάσταση τρέχοντας τις λιγοστές τελευταίες στιγμές που έχω ελεύθερες να κάνω όσα δεν έκανα στην ώρα τους.
Έχουμε βέβαια λίγες ημέρες ακόμα οι οποίες μπορούν "θεωρητικά" να ενταχθούν στις διακοπές (Αύγουστος ακόμα άλλωστε!) και ευτυχώς που υπάρχουν γιατί όποιος γυρνάει όταν όλοι οι τρελαμένοι Αθηναίοι έχουν επιστρέψει για να πήξουν τους ανυπόφορους αυτούς δρόμους πρέπει να πέφτει πολύ...στα βαθιά.
Διαβάζοντας όλα τα παραπάνω μπορώ να θυμιθώ (λόγω υπέρμετρης γκρίνιας που με έχει ποιάσει) όλα όσα διάβασα στο πολύ πετυχημένο blog με τίτλο "Κολασμένες Διακοπές". Δεν με αντιπροσωπεύει πλήρως, πολλά όμως είναι σαν να τα έχω σκεφτεί χρόνια τώρα.
Πάμε ξανά, αρχίζει το έτος Σεπτέμβριος-Αύγουστος 2009-2010. Καλή αρχή σε όλους! Μην γκρινιάζετε (κι εσείς! )
Του χρόνου πάλι...