Βρέθηκα μπροστά σε μια συζήτηση που μου έκανε εντύπωση. Ήταν σε ένα μικρό μαγαζάκι, λίγο δίπλα από το ταμείο. Μια κυρία συζητούσε με έναν λίγο μεγαλύτερό της κύριο, κάπου στα 70 και οι δύο. Κεντρικό θέμα, τι άλλο, η οικονομική κρίση και οι δυσκολίες στην εύρεση εργασίας αυτή την εποχή.
Αυτοί τα είχαν καταφέρει, ήταν στην σύνταξη ήδη, θα πήραν και το εφάπαξ τους, έστρωσαν όπως μπορούσαν τη ζωή τους και βοήθησαν και τα παιδιά τους όσο ήθελαν ή γινόταν. Σε φυσιολογικές (πατροπαράδοτες) συνθήκες, τα παιδιά τους θα είχαν κάνει κι αυτά το ίδιο. Άλλωστε τόσα χρόνια σπουδών! Οι πιο πολλοί στα 30-40 έχουν κάποιο πτυχίο ή κάποια άλλη μόρφωση.
Ρωτούσε ο ένας τον άλλο για το τι κάνουν τα παιδιά τους. Η κυρία έχει μια κόρη, στο δημόσιο. Το όνειρο των γονιών για κάθε βλαστάρι του από την ώρα της γέννησής του. "Βολεύτηκε αυτή". Έβγαλε μια σχολή (παίρνει και επίδομα) και μπήκε μέσω ΑΣΕΠ (ή θείου ή γνωστού) σε μια καλή θέση, με αρκετά λεφτά, σιγουριά, και κοντά στο σπίτι της.
Όταν ήρθε η σειρά του κυρίου να μιλήσει για τον γιό του, με απαξιωτικό ύφος είπε το εξής και μοναδικό: «Ο γιος μου είναι οδηγός λεωφορείου. Τι να γίνει... επιστήμονας;»
Έπιασα τον εαυτό μου να τους χαζεύει, σαν να είχε πατηθεί pause για λίγη ώρα. Γκρεμίστηκε ο κόσμος μου. Τόσα χρόνια έκανα (7 ολόκληρα, στρογγυλά) να τελειώσω το Πολυτεχνείο για να πάρω το δίπλωμά μου. Και τώρα κάποιοι με θεωρούν κορόιδο που τόσα χρόνια σπούδαζα και τώρα δεν μπορώ να κάνω τίποτα μέσω των σπουδών μου.
Δεν μετάνιωσα που πήρα το δίπλωμά μου και δεν τα παράτησα κάπου στη μέση. Ούτε που έφαγα τόσα χρόνια. Η μόρφωση έχει την αξία της, την κουβαλάς παντού. Μπορείς να χτίσεις πάνω σε ό,τι έχεις και να κάνεις κάτι μεγαλύτερο. Δεν είναι κανείς κορόιδο, ό,τι και να κατακτά. Δεν νιώθω έτσι.
Τα ξέρουμε τα στατιστικά, πολύ λίγοι ασκούν το επάγγελμά τους και σε συγκεκριμένους, κυρίως, τομείς. Και δεν είναι άσχημο, ούτε ντροπή το να κάνεις την οποιαδήποτε δουλειά. Η φράση όμως του παραπάνω κυρίου κάτι λέει για μια νέα νοοτροπία που υπάρχει φόβος να έρθει στο προσκήνιο στην εποχή μας, τώρα που αυτές που θεωρούσαμε "καλές θέσεις εργασίας" είναι ελάχιστες.
Τι να γίνεις... επιστήμονας..;
Η εικόνα είναι απο τον www.dzingeek.com
