Μικρο-τρομοκράτες

Αναφέρομαι στους γνωστούς - άγνωστους τρομοκράτες που καθημερινά μας προκαλούν (σύμφωνα με την αστυνομία) μικρο-προβλήματα. Είναι γύρω μας και είναι αυτοί που μας σοκάρουν με τις πράξεις του, είτε παραβιάζοντας το αυτοκίνητό μας, είτε το σπίτι μας, είτε με όλες αυτές τις πράξεις τους που κοινώς αποκαλούμε "τρομοκρατία". Σίγουρα πάντως έχουμε όλοι μας ανάλογες εμπειρίες.

Στο παρελθόν έχω βρεθεί θύμα τέτοιων ενεργειών. Μου έχουν σπάσει το τζάμι του αυτοκινήτου μου δύο φορές και άλλη μία μου το παραβίασαν με λοστό. Κάθε φορά το διόρθωνα προσπαθώντας να ξεχάσω την σκηνή που το πρωτοείδα. Αυτή τη φορά όμως είδα κάτι που ενώ έμοιαζε κοινό ήταν πολύ διαφορετικό...Το όλο σκηνικό λαμβάνει χώρα σε γνωστό δήμο της Αθήνας, τον δήμο Παπάγου στον οποίο υπηρετώ ως φαντάρος.

Το αυτοκίνητό μου ήταν πυροβολημένο. Ναι, πολύ σωστά. Είχε δεχτεί 7-8 σφαίρες από αεροβόλο, οι οποίες είχαν σπάσει το τζάμι του οδηγού και το παμπρίζ του αυτοκινήτου μου. Μερικές από αυτές μάλιστα είχαν χτυπήσει και την πόρτα αυτού κάνοντας τα ανάλογα σημάδια. Μετά από μια σύντομη διερεύνηση ανακάλυψα πως οι σφαίρες είχαν καταλήξει εκεί από την ταράτσα του απέναντι κτιρίου. Μαζί μου συμφώνησε και η αστυνομία, η οποία όμως μου είπε πολύ ξεκάθαρα πως ακόμη και να έκανα μήνυση δεν υπήρχε περίπτωση να το διερευνήσουν. Μόνο αν υπήρχαν πολλά τέτοια κρούσματα. Αφού περίμενα να έρθει ο εμπειρογνώμον τους, τον  άκουσα να λέει "κανένας αλήτης με κανα φλόμπερ θα ήταν μωρέ". Λες και μου έριξε νερό στο αυτοκίνητο. Αν ήταν κανένας περαστικός κοντά και τον χτυπούσε η σφαίρα; Και με άνεση με ρώτησαν αν αυτό έγινε στην Αττική οδό, καθώς από ότι έμαθα γίνεται σχεδόν καθημερινά αυτό εκεί. Με τους οδηγούς να ρισκάρουν τη ζωή τους. Αυτή είναι η ασφάλεια που μας προσφέρει η αστυνομία σήμερα. Τους δίνεις "στο πιάτο" εγκληματίες, ή αλήτες, ή απλά ανόητους (όπως το θέλει ας το πει κανείς) και αδιαφορούν...

Την στιγμή που γράφω το συγκεκριμένο post, έχω πληρώσει 65€  για την επιδιόρθωση του παραθύρου του οδηγού και έχω ραγισμένο το μπροστινό τζάμι καθώς δεν έχω την άνεση να διαθέσω άλλα 160€ για αυτό. Έτσι απλά λοιπόν, κάποιος (ή κάποιοι) αποφάσισαν οτι εγώ έπρεπε να πληρώσω για να κάνουν αυτοί σκοποβολή. Το χειρότερο όμως είναι η παγωμάρα που μου προκαλούν τα σημάδια από τις σφαίρες που έχουν μείνει εκεί, για να μου θυμίζουν οτι η αδικία και η κακοτυχία μπορούν ανα πάσα στιγμή να σου χτυπήσουν την πόρτα...

Δεν θα ήθελα να πω τίποτα για όλους αυτούς που παίζουν με την ψυχική μας υγεία. Άλλωστε όλοι μας θέλουμε το ίδιο για αυτούς...

Ας είναι μόνο τέτοια τα προβλήματα του κόσμου!