Αν δεν χρειαζόμουν ύπνο

Ύπνος"Όλα τα παρακάτω γράφονται, την ώρα που νυστάζω."

Πολλές φορές το έχω σκεφτεί αυτό. Κοιμόμαστε πολύ. Όποιος δεν το κάνει, απλά δεν μπορεί να επιβιώσει. Χάνουμε τόσο χρόνο από τη ζωή μας χωρίς να κάνουμε τίποτα, απλά παύουμε να σκεφτόμαστε, να δουλεύουμε, να χαιρόμαστε, να επικοινωνούμε, να υπάρχουμε για αρκετές ώρες καθημερινά.

Είμαι 34 χρονών αυτή τη στιγμή (και βάλε). Κοιμάμαι κατά μέσο όρο κάπου 7 ώρες την ημέρα. Έχω ζήσει 12.586 ημέρες, δηλαδή περίπου 302.064 ώρες, από τις οποίες κοιμόμουν τις 88.102 ώρες, άρα 3671 ημέρες. Δηλαδή, 10,2 χρόνια της ζωής μου, κοιμάμαι. 10,2 χρόνια...

Αν το δεις αναλογικά, είναι περίπου το 1/3 της ζωής μας. Αν θεωρήσουμε πως ζούμε κατά μέσο όρο 80 χρόνια δηλαδή (ναι καλά), έχουμε εμπειρίες μόνο από τα 53 από αυτά. Τα άλλα 27, "στ' όνειρό μας" .

Επίσης, λίγο πριν τον ύπνο, για εμένα υπάρχουν περίπου 2 ώρες νύστας (δεν υποτάσσομαι εύκολα), άχρηστες δηλαδή ώρες, που μπορώ μόνο να βλέπω τηλεόραση αλλά δεν μπορώ να σκεφτώ, να δουλέψω, να ξεκουραστώ. Απλά νυστάζω. Άλλες 7342 ώρες, δηλαδή 306 ημέρες χαμένες. Για να μην μιλήσω για τις ώρες που είμαι "αγουροξυπνημένος" .

Πάμε να τα δούμε ξανά:

  • Είμαι 34 ετών.
  • Κοιμάμαι ή νυστάζω 11 έτη.
  • Ζω: 23 έτη.

Είναι αλήθεια, βαριέμαι τον ύπνο. Δεν κάνεις κάτι, απλά κοιμάσαι. Αν δεν χρειαζόμουν ύπνο, θα ήταν όλα καλύτερα.

Λέω να πάω για ύπνο τώρα, νύσταξα...