Πεζο... ταλαιπωρία

Καθημερινά περπατάω από τη στάση του μετρό μέχρι το σπίτι μου. Μου αρέσει αυτή η βόλτα, ξεκουράζομαι από μια ημέρα που συνήθως με βρίσκει να κάθομαι μπροστά σε έναν υπολογιστή 10-12 ώρες. Τα σημεία από τα οποία περνώ περπατώντας είναι συνήθως πράσινα με μεγάλο πεζοδρόμιο και φωτεινά. Υπάρχουν κάποια άλλα όμως που είναι κάπως πιο σκοτεινά και το πεζοδρόμιο στενότερο.

Ένα από τα πράγματα που με ενοχλούν είναι πως (δεν ξέρω με ποια λογική) τα πιο πολλά πεζοδρόμια έχουν κάθε λίγα βήματα από ένα δεντράκι. Δεν λέω, ωραία τα δεντράκια και το πράσινο, όμως όταν το πεζοδρόμιο έχει ένα μέτρο πλάτος, δεν μπορείς να τρως το μισό για να βάλεις εκεί το δέντρο και οι πεζοί να αναγκάζονται να περάσουν από τον δρόμο. Υπάρχουν πολλοί χώροι που έχουν μόνο γκαζόν, ας μπουν εκεί τα δέντρα.

Πέρα από αυτό όμως, υπάρχουν κι άλλα εμπόδια, όπως αυτό στην παρακάτω εικόνα:

Παρκαρισμένοι στο πεζοδρόμιο
Ιδού το δίλημμα... να στριμωχτείς στο πεζοδρόμιο ή να κάνεις αποστολή αυτοκτονίας στον δρόμο;

Σε κάποια σημεία φτάνεις σε δίλημμα. Αλλά έχεις επιλογές!

Πρώτη επιλογή: Από τα αριστερά

Τα γνωστά σε όλους δεντράκια. Απομένει λίγο περισσότερο από μισό πεζοδρόμιο (σε αυτή την περίπτωση). Πιο μετά έχει κάθε 1-2 μέτρα κι άλλη λακούβα, κι άλλο δεντράκι (ή κλαράκι που κάποτε θα γίνει δεντράκι). Πάνω στο πεζοδρόμιο όμως, δύο γάιδαροι (αυτοί που παρκάρουν όπου θέλουν).

Μπορείς να το παλέψεις. Να προσπαθήσεις να πηδήξεις πάνω από τα εμπόδια, δίπλα από τις τρύπες και ταυτόχρονα να έχεις το νου σου να μην πέσεις σε λάσπες ή να λερωθείς ακουμπώντας τα αυτοκίνητα που θα έχεις δίπλα σου.

Είπαμε όμως, έχεις και επιλογές.

Δεύτερη επιλογή: Πάρτο προς τα δεξιά

Ναι, μα είναι ολοφάνερο, υπάρχει ανοικτός δρόμος εκεί δεξιά! Πήγαινε εκεί!

Την πάτησες όμως. Στο πέρασμα αυτό, χωράει ένα αμάξι και ένας άνθρωπος δίπλα-δίπλα. Αλλά οριακά!

Ηρέμησε, είναι απλό:

Κάνεις το σταυρό σου. Βρίσκεις την κατάλληλη στιγμή κατά την οποία δεν θα έρχεται αυτοκίνητο στο ρεύμα αυτό και δεν θα έρθει μέχρι να προσπεράσεις πεζός ένα αυτοκίνητο και ένα φορτηγό. Ξεκινάς με ταχύ βήμα και θάρρος! Αν μπορείς να κάνεις 20 μέτρα μέσα σε 10 δευτερόλεπτα έχεις επιβιώσει. Αν όχι, τότε ίσως χρειαστεί να πέσεις απότομα προς τα αριστερά ανάμεσα στο κενό από τα δύο οχήματα, να βουτήξεις κάτω από το αυτοκίνητο που είναι παρακαρισμένο εκεί, να κολλήσεις με την πλάτη στο φορτηγό ή απλά να πηδήξεις πάνω από το διερχόμενο αυτοκίνητο.

Τρίτη επιλογή: Από το βουνό

Ναι, μας πως δεν το σκέφτηκε κανείς! Δεν είναι τίποτα, 1 μέτρο τοιχάκι είναι, Σκέψου πόσο άνετα θα περπατήσεις στα 15 εκατοστά που απομένουν εκεί στο πλάι δίπλα στο χόρτο! Προσπάθησε μόνο να μην γλυστρίσεις γιατί θα πέσεις με το κεφάλι στο φορτηγό ή θα σε κάνει σουβλάκι κάποιο από τα δεντράκια!

Τέταρτη επιλογή: Πάρε το αμάξι σου

Εμ τι νόμιζες; Επειδή εσύ έχεις όρεξη να περπατήσεις, θα πρέπει να παρκάρει ο άλλος μακρυά από το σημείο που του κάπνισε; Πάρε κι εσύ το αυτοκίνητό σου και πέτα το όπου βρεις. Πάνω στο πεζοδρόμιο, μέσα στη μέση του δρόμου, πάνω στο βουνό, όπου θες.

Α! Μπορείς να παραφυλάς πότε θα προσπαθήσει να περάσει κάποιος πεζός και να διασκεδάζεις περνώντας με ταχύτητα από εκείνο το σημείο!

ΥΓ: Για την ιστορία: Η δική μου επιλογή είναι πάντοτε η δεύτερη. Το παίζω κορώνα-γράμματα.