Οι αλλαγές βοηθούν

Καιρό τώρα δεν έχω καταφέρει να γράψω τίποτα στο blog αυτό. Ίσως φταίει η πολύ δουλειά, ίσως το άγχος της καθημερινής ζωής που δεν με άφηνε να σκέφτομαι. Κάποιες φορές με χάλαγε η αίσθηση που μου άφηνε η χρήση της παλιάς έκδοσης του WordPress που χρησιμοποιούσα (είμαι άνθρωπος που θέλω πάντα να έχω τα πιο πρόσφατα εργαλεία παντού). Ίσως απλά δεν είχα κάτι να πω...

Μερικές φορές οι αλλαγές βοηθούν για να σε κάνουν να ανακτήσεις την χαμένη σου όρεξη για ενασχόληση με το οτιδήποτε. Έτσι λοιπόν, με νέα εμφάνιση σε αυτό το blog και νέο λειτουργικό σύστημα, νιώθω ότι έχω περισσότερη διάθεση (καινούργιο κοσκινάκι μου...), όχι να ανακαλύψω κάτι να γράψω- αυτό το είχα πάντα, αλλά να ασχοληθώ με την καταγραφή όλων μου των ανησυχιών που πολύ καιρό τώρα άφηνα να παιρνούν βουβά. Το να έχεις και να διατηρείς ένα blog δεν έχει νόημα πάντοτε, ειδικά για τέτοιου είδους blogs όπως το δικό μου που δεν έχουν θεματολογία συγκεκριμένη, ούτε κάποιο σκοπό. Όποτε το επιθυμείς όμως, είναι πολύ όμορφο να μπορείς να εκτονώνεις τις όποιες σκέψεις σου γράφοντας ό,τι σου έρθει. Αυτό λοιπόν αποφάσισα να ξανακάνω.

Στη νέα εμφάνιση που επέλεξα υπάρχουν πιο ήρεμα χρώματα, φωτογραφίες στην κορυφή, μια από τις πιο όμορφες γραμματοσειρές που με εκφράζουν τον τελευταίο καιρό, η "Lucida Sans Unicode" (αν δεν έχετε αυτή εγκατεστημένη πιθανόν να βλέπετε την άλλη πρόσφατα αγαπημένη, την "Georgia"), την οποία όλο και πιο πολύ χρησιμοποιώ και το πολύ βελτιωμένο backend (αυτό το βλέπω εγώ!) με τις πολύ περισσότερες δυνατότητες! Για να δούμε..!

ΥΓ: Τραγική ειρωνία: το προηγούμενο άρθρο μου μιλούσε ακριβώς για μια νέα αρχή. Πέρασαν 6 μήνες απραξίας σε αυτό εδώ το blog από εκείνη τη στιγμή...