Οι εταιρείες πλέον αρχίζουν η μία μετά την άλλη να προχωρούν σε αναβαθμήσεις εξοπλισμού και να αποκτούν νέους υπολογιστές, μόνιμες συνδέσεις στο internet και υπηρεσίες που εξυπηρετούν την ταχύτερη και αποτελεσματικότερη αποδοτικότητα των εργαζομένων τους. Αυτό είναι πολύ καλό καθώς επιτέλους μοιάζει να ακολουθούμε (πολύ, μα πολύ, μα πολύ καθυστερημένα) την πορεία των άλλων e-χωρών. Όμως έχουμε τα εφόδια να αντέξουμε όλη αυτή την ανάπτυξη; Σίγουρα ναι, φτάνει να χρησιμοποιούμε τις νέες δυνατότητες με σωστό και εποικοδομητικό τρόπο. Και κυρίως τίμια...
Αφορμή για το άρθρο αυτό είναι ένα καθεστώς που αντιμετωπίζει ένα προσφιλές μου πρόσωπο. Εργάζεται σε μια καίρια θέση σε μια πολύ μεγάλη εταιρεία. Πρωτοπόρος η εταιρεία αυτή, έχει αναπτύξει σε πολύ μεγάλο βαθμό (και χρόνια τώρα) τη δομή της και το δικτυό της. Έτσι λοιπόν, όλα γίνονται ηλεκτρονικά και απομακρυσμένα. Ιδανικό θα σκεφτόταν ο καθένας. Τι γίνεται όμως όταν αυτή η τεχνολογία πέφτει στα χέρια οποιουδήποτε; Πως εξασφαλίζεται μια εταιρεία από τους ίδιους της τους εργαζόμενους; Να σας θυμίσω ότι "τα κάστρα πέφτουν από μέσα"...
Στην εταιρεία αυτή υπάρχουν κάποιοι τεχνικοί. Κυρίως πρόκειται για νεαρούς τελειόφοιτους κάποιας παρεμφερούς σχολής, που ασχολούνται με υπολογιστές, παρά για πραγματικούς τεχνικούς. Οι τεχνικοί, λοιπόν, αυτοί έχουν όλους τους κωδικούς που αφορούν τους χρήστες και το δίκτυο γραμμένο σε κάποιες καταστάσεις ώστε να μπορούν να διορθώνουν προβλήματα και να ρυθμίζουν ότι χρειαστεί. Αυτή η λίστα όμως δεν είναι και πρόβλημα; Γιατί το λέω αυτό;
Δίνοντας τέτοια εξουσία σε πολλούς ανθρώπους (εδώ είναι επικίνδυνο ακόμα και με έναν μόνο μερικές φορές) αυξάνεται η πιθανότητα να διαρρεύσει κάτι, με πιθανό αποτέλεσμα να εκτεθεί η εταιρεία. Ο κάθε τεχνικός μπορεί αν θέλει να φωτοτυπήσει τη λίστα με όλους τους κωδικούς (τους οποίους δεν μπορεί κανένας να αλλάξει), να την πάρει μαζί του και να δει τα mail των εργαζομένων. Αυτό είναι κατακριτέο και παραβιάζονται θεμελιώδη δικαιώματα εργαζομένων. Δεν θα ήθελα να συζητήσω για το ενδεχόμενο να πέσει κάποιο σημαντικό ή απόρρητο έγγραφο ή mail στα χέρια κάπιου που "θα μπορούσε" να το εκμεταλευτεί. Γιατί τέτοια διακινούνται πολλά εκεί μέσα (λάθος μεγάλο).
Εκτος αυτού υπάρχει και κάτι άλλο. Η δυνατότητα απομακρυσμένης σύνδεσης σε όποιον υπολογιστή θέλουν (φυσικά, από όπου θέλουν) και μάλιστα χωρίς την ύπαρξη του παραμικρού firewall. Αυτό σημαίνει ότι κάποιος κακόβουλος, θα μπορούσε να σπάσει εύκολα την προστασία και να δεί τα αρχεία σε κάποιον υπολογιστή του δικτύου αλλά και κάτι άλλο, πάλι σχετικό με τα δικαιώματα των εργαζομένων. Μπορούν να συνδεθούν σε οποιονδήποτε υπολογιστή και να δούν τι συμβαίνει. Τι κάνει ο εργαζόμενος, τι γράφει, με ποιον μπορεί να επικοινωνεί. Ακόμα και να πάρει κάποιο αρχείο (πχ να το στείλει με mail στον εαυτό του). Και όλα αυτά να θυμίσω πως μπορούν να τα κάνουν κι από το σπίτι τους οι έμπιστοι τεχνικοί...(δεν θα ήθελα να αναφερθώ στο ότι με κατάλληλες ρυθμίσεις μπορεί ακόμα και να ενεργοποιηθεί ένας υπολογιστής, πχ Σαββάτο μετά τα μεσάνυχτα που όλοι λείπουν) και στη συνέχεια να κλείσει.
Φανταστείτε το εξής. Είστε στη νέα σας δουλειά. Έχετε τον υπολογιστή σας και εργάζεστε. Κάποια στιγμή ανοίγετε και το skype για να μιλήσετε με τους φίλους σας. Επίσης, έχετε ανοικτό και ένα tab με το facebook για να χαζέψετε. Εκείνη τη στιγμή αποφασίζει το αφεντικό σας να σας κάνει έφοδο...Με τον τρόπο αυτό μπορεί να δει τι κάνεις...χωρίς να το ξέρεις καν. Και μάλιστα με λεπτομέρεια. Να παρακολουθήσει τη συζήτησή σου, πόση ώρα ασχολείσαι κτλ. Πώς σας φαίνεται; Προσωπικά με ανατριχιάζει...
Οι νέες τεχνολογίες υπάρχουν για να μας διευκολύνουν τη ζωή και το έχουν κάνει σε μεγάλο βαθμό. Πολλές εταιρείες έχουν πολλά να επωφεληθούν από την υιοθέτησή τους. Πρέπει όμως να γίνειται ορθολογική χρήση και με τήρηση κανόνων ασφαλείας (κυρίως για την ίδια την επιχείρηση!). Το κυριότερο από όλα όμως είναι να διασφαλίζονται τα δικαιώματα όλων των εργαζομένων. Να μην εργάζονται σε κλίμα τρομοκρατίας και ελέγχου και να μην έχουν ένα "αόρατο μάτι" το οποίο τους παρακολουθεί. Ποιος, άλλωστε, μπορεί να αποδώσει έτσι;
