Οι “κάγκουρες”

Κλασσικό φαινόμενο. Να είσαι στο δρόμο και να βλέπεις "τύπους" με ότι αξεσουάρ κυκλοφορεί στην αγορά πάνω στο αυτοκίνητό τους, δυνατή μουσική, και φυσικά κοπέλα στο κάθισμα του συνοδηγού (άλλωστε για ποιον λόγο το στολίσαμε το ριμάδι). Αν είναι ένας, έχει χεράκι έξω από το παράθυρο (εντελώς "κάγκουρας" δηλαδή), γυαλί ηλίου και φορεμένο "ύφος" το οποίο ποτέ δεν αλλάζει (αφού ποτέ δεν συγκινείται από οτιδήποτε συμβεί στην άσφαλτο). Αν είναι δύο ή παραπάνω, πάντα μπαίνουν στα "καγκουράμαξά" τους δυο-δυο (σαν τη μπανιέρα ένα πράμα) για να μπορούν να απολαύσουν τη μουσική με τα ηχεία που αγόρασαν από τη συναυλία των Iron Maiden, καλά. Φυσικά δεν χωρούν πουθενά αποσκευές και είναι ντροπή να είναι χύμα στο πίσω κάθισμα.

Οδηγούν σε ουρά (με ασφαλή απόσταση πάνω από 2 εκατοστά) ή ανακατεμένοι μέσα στα υπόλοιπα αυτοκίνητα κάνοντας διαρκώς ελιγμούς. Δεν είναι επικίνδυνο καθώς ποτέ (μα ποτέ) δεν θα τρακάρουν ούτε θα χτυπήσουν κάποιον αφού "ξέρουν καλά το αμάξι τους". Στην εκκίνηση καταθέτουν 2€ έκαστος (τι τα έχουμε τα 900 άλογα - άσε τον θείο το Μπάμπη να έχει υβριδικό) και καλύπτουν τα 3 μέτρα μέχρι τον μπροστινό τους (εμ, τι το ήθελες το καφεδάκι στην παραλία, θα μπουκώσει το εργαλείο πάλι) με τη μέγιστη δυνατή ταχύτητα, φρενάροντας μανιωδώς ώστε να βάλουν υπογραφή στο πάτωμα με λάστιχο (και να το δείξουν περήφανοι την επόμενη φορά που θα περάσουν στους φίλους τους).

Δεν υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος που υπάρχουν, είναι αόριστο το γιατί (γιατί υπάρχουν πιγκουίνοι;). Αλλά σίγουρα είνα ένα φαινόμενο. Μόνο που δυστυχώς πολλές φορές την πληρώνουν κάποιοι μαζί τους. Μια τέτοια περίπτωση συνέβει μπροστά μου.

Δύο τέτοιοι με έκλεισαν σε μια κεντρική λεωφόρο αναγκάζοντάς με σχεδόν να χτυπήσω το διπλανό κράσπεδο. Φυσικά με έπιασαν τα νεύρα μου καθώς έχω αποφασίσει εδώ και καιρό να γίνω "ευρωπαίος" οδηγός και αυτό καταπατούσε κατά πολύ την νοοτροπία που προσπαθώ να αποκτήσω (προσπαθώ να αφήνω προτεραιότητα, δεν κορνάρω, δεν βρίζω, αφήνω τους πεζούς πάντα να περάσουν -έχω ακούσει πολύ βρισίδι γι' αυτό και πολλές φορές ίσα που δεν τράκαρα- και γενικά προσπάθώ να είμαι κόσμιος στον δρόμο). Για κάποιον λόγο όμως, ο πολύ άσχημος τρόπος τους με έκανε να θέλω δικαιοσύνη. Να τιμωρηθούν (ντρέπομαι που το λέω αυτό)!

Ένα φανάρι πιο κάτω και ενώ αυτοί έκαναν κόντρες και ελιγμούς άκουσα φρεναρίσματα...ο πρώτος ανέβηκε στο πεζοδρόμιο για να αποφύγει την πρωπορευόμενη Mercedes χτυπώντας την όμως στο πίσω μέρος. Ο δεύτερος ήρθε και τους έδωσε μια πολύ δυνατή. Και στους δύο! Λυπάμαι πολύ για τον άτυχο οδηγό που την πλήρωσε αλλά πιστεύω πως πήραν ένα καλό μάθημα οι τραγικοί "κάγκουρες". Να πρόσεχαν. Ίσως δεν είναι πολύ ευρωπαϊκό αυτό που λέω, αλλά όσο νά 'ναι βράζει και το ελληνικό στοιχείο μέσα μου!